Οι πιλοτικές εφαρμογές του έργου RoboGirls στην Ισπανία πραγματοποιήθηκαν σε πέντε διαφορετικές συνεδρίες, σε τρία σχολεία. Συνολικά, συμμετείχαν εννέα τάξεις, με μέσο όρο 30 μαθητές ανά τάξη και συνολικά επτά καθηγητές διαφορετικών μαθημάτων. Οι μαθητές ήταν μεταξύ 10 και 18 ετών. Πραγματοποιήθηκαν διάφορα εργαστήρια: Scratch: βασικές εντολές και δημιουργία μουσικής με Makey-Makey, Tinkercad και Ozobot.
Πραγματοποιήθηκαν τρία διαφορετικά εργαστήρια: Scratch και Makey-Makey, Tinkercad και Ozobot. Για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν όλα τα μαθήματα, οι πέντε συνεδρίες χωρίστηκαν σε δύο μέρη.
Το πρώτο μέρος περιελάμβανε την εκμάθηση των διαφόρων εντολών του Scratch. Για να γίνει αυτό, οι συμμετέχοντες έπαιξαν ένα παιχνίδι εξαγωγής συμπερασμάτων στο οποίο έπρεπε να τοποθετήσουν τις διάφορες εντολές στις αντίστοιχες κατηγορίες. Στη συνέχεια, παρουσιάστηκε ο πίνακας Makey-Makey, με τον οποίο θα άρχιζαν να εφαρμόζουν στην πράξη ορισμένες από τις εντολές που είχαν μάθει. Με αυτή την πλακέτα, οι μαθητές υποδύθηκαν ότι είναι παραγωγοί μουσικής, προγραμμάτισαν ήχους στο Scratch και στη συνέχεια τους σύνδεσαν με διάφορα κομμάτια φρούτων. Έτσι, όταν οι μαθητές έπαιζαν ένα κομμάτι φρούτου, έπαιζε ο ήχος που συνδεόταν με αυτό, δημιουργώντας μια αλληλουχία ήχων που έβγαζε νόημα και χρησίμευε ως βάση ενός τραγουδιού.
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου μέρους, οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες για να δημιουργήσουν μια τρισδιάστατη φιγούρα με το Tinkercad. Ενώ η μεγάλη ομάδα έκανε αυτή την εργασία, περνούσαν από το εργαστήριο Ozobot, για να προγραμματίσουν με χρώματα διαφορετικούς δρόμους ώστε να ολοκληρώσει το ρομπότ ένα κύκλωμα. Σε μία από τις τάξεις, με τους μεγαλύτερους μαθητές, πραγματοποιήθηκε αγώνας δρόμου Ozobot. Για να γίνει πιο ενδιαφέρον, κάθε ομάδα έπρεπε να δημιουργήσει έναν δρόμο για τη διπλανή ομάδα. Στόχος της δραστηριότητας ήταν κάθε ομάδα να δημιουργήσει το πιο πολύπλοκο και πιο αργό κύκλωμα, με νικήτρια την ομάδα που θα έφθανε πρώτη στη γραμμή τερματισμού.
Τα σχόλια που ελήφθησαν, τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από τους μαθητές, ήταν πολύ θετικά. Ακόμη και χωρίς να έχουμε όλες τις απαντήσεις στα ερωτηματολόγια αξιολόγησης, καθώς ορισμένοι από αυτούς ήταν πολύ νέοι μαθητές, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι τα εργαστήρια τους βοήθησαν να δουν τη ρομποτική ως κάτι πιο ελκυστικό και πιο κοντά στις δεξιότητές τους.
Μπορούμε επίσης να επιβεβαιώσουμε ότι ο αντίκτυπος στα παιδιά, αλλά κυρίως στα κορίτσια, ήταν πολύ θετικός. Κατάλαβαν ότι η ρομποτική απευθύνεται και σ’ αυτές και ότι είναι ικανές να εκτελούν τις ίδιες δραστηριότητες, είτε εύκολες είτε δύσκολες, με τους συμμαθητές τους.
